Rabarber vraagt een zonnige standplaats. Halfschaduw kan ook, maar dan is er wel minder opbrengst en vooral de roodkleuring van de bladsteel valt tegen. Rabarber vraagt vruchtbare grond, die in de winter niet onder water komt. Een iets zure grond geniet zijn voorkeur.

Het is een gulzige plant die graag organische bemesting heeft. In de volks- of boerentuin vindt men de plant daarom vaak aan de mestput. De planttijd van rabarberwortelstokken is van april t/m juni.

Plant 1 plant per meter.

In het eerste en tweede jaar oogst je zeer weinig of niks, zodat de wortelstokken zich kunnen ontwikkelen. Pas vanaf het derde jaar mag je volop oogsten. De bloemstelen, die regelmatig opschieten, worden best verwijderd. Ze nemen te veel reservevoedsel van de plant.

Er wordt vooral geoogst in het voorjaar, dit tot einde juni. Oogst regelmatig, en alleen de dikste stelen. Snij in geen geval de bladstelen af, de overblijvende stukjes gaan rotten en kunnen zo de volledige plant aantasten. Neem de bladstelen onderaan vast, buig ze naar binnen en trek dan al draaiend los. In de zomer worden de stengels taaier en dunner, deze zijn niet zo smakelijk. Geef de plant dan rust om nieuwe reserves op te bouwen.

's Winters sterven de bovengrondse delen van de plant volledig af.

Rabarber wordt meestal tot moes of confituur verwerkt. Verse stelen van bladeren die 10-35 dagen oud zijn, leveren de beste consumptiekwaliteit.

Oudere bladeren geven stelen met meer oxaalzuur en smaken niet zo lekker.

Snij na de oogst ook direct de bladeren van de stelen, anders kunnen ze er nog te veel vocht uittrekken.

Rabarber bevat veel vitamines en is efficiënt tegen een verkoudheid. De stelen bevatten naast oxaalzuur relatief veel appelzuur, wat een bloedreinigende werking heeft en goed zou zijn voor hart en bloedvaten.

Rabarber is ook bekend omwille van de laxerende werking.